Vandaag ben ik begonnen met mijn stage op het Klein Seminarie van Hoogstraten, in België. Dit is een jongens internaat. Alles wordt hier volgens een vaste structuur gedaan.
Om 15.00 begon ik, ik werd nog eens wegwijs gemaakt door de directeur. Ook heeft hij mijn kamer laten zien. Deze kon ik meteen eigen gaan maken. Dat was echt best wel hard nodig want het is gewoon een saai kamertje. Je kan het vergelijken met een cel.
Nadat ik al mijn spullen had uitgepakt, ben ik naar beneden gegaan. Het was ondertussen 16.00 en dit wil zeggen het 4uurtje voor de kinderen die op het internaat ook naar school gaan. Zij krijgen dan een koek en wat drinken. Als ze dit op hebben, moeten ze verplicht naar buiten.
Ook voor buiten zijn er regels: niet roken, niet stoeiend spelen, geen grote ballen, helemaal geen ballen onder het afdak, niet achter elkaar aan rennen. En andere vanzelf sprekende regels gelden hier.
Na dit spelen, is het studie. De kinderen moeten in 2 rijen gaan staan en rustig zonder lawaai naar boven gaan. Dan komen ze in de studieruimte. Hier zijn geen computers of laptops. De kinderen moeten hun planning op tafel leggen zodat wij kunnen zien wat ze af moeten hebben. De studie duurt van 16.30 tot 18.00. Officieel duurt de studie tot half 6 en kunnen de kinderen dan buiten gaan spelen, of het moet zijn dat ze nog niet klaar zijn met hun huiswerk dan moeten ze tot 6 uur blijven en gaan ze meteen mee door naar het eten.
Ze eten hier tussen de middag warm en dus ’s avonds brood.
Nadat er gegeten is hebben ze ontspanning, dit is van 18.30 tot 20.30. De opvoeder bepaald wat ze gaan doen met de ontspanning, dat kan echt van alles zijn; zwemmen, sporten, schaatsen, racen, gamen, enz. Gister was het voor de groep die ouder is dan onze groep, game week. Dit wil zeggen dat ze mochten gamen. Onze groep mocht dat dus ook. Als er geen ruimte meer is om te gamen kunnen ze in de speelruimte iets anders gaan doen zoals; poolen, airhockey, tafelvoetbal, tv kijken, verkleden.
Ook is de bar in de speelruimte 1x in de week open. De kinderen mogen dan van hun eigen geld iets lekkers kopen en iets drinken.
Mijn stage begeleidster heeft mij tijdens de ontspanning al heel wat verteld over de kinderen. Op het eerste oog zou je absoluut niet zeggen dat ze allemaal een rugzakje hebben. Dit is dus wel zo het geval. Elk kind heeft zijn eigen problemen, de een is bijvoorbeeld autistisch, de ander heeft een lastige thuis situatie.
Doordat deze problemen er zijn heeft elk kind stuk voor stuk duidelijkheid en structuur nodig. Omdat de ouders van de meeste kinderen, het zelf niet geregeld krijgen, gaan de kinderen hier naar toe voor structuur.
Dus ik heb zo op dag 1 al heel erg veel gezien en geleerd en eigenlijk zelf nog niks gedaan. Alleen toegekeken.